Introductie Interview | 5 vragen aan Marc Verkuil, Seasoned Treasury Professional
By treasuryXL
Marc heeft gewerkt en gewoond in diverse Europese landen, de VS en Dubai. Met zijn uitgebreide leiderschapservaring in diverse grote en middelgrote ondernemingen, heeft hij meer dan 35 jaar gewerkt aan het ontwerpen en implementeren van wereldwijde treasury- en belastingstrategieën. Wat hem echt onderscheidt van andere professionals is zijn vermogen om zijn ervaring en expertise effectief in te zetten om uitdagingen, risico’s en kansen aan te pakken en zo waarde toe te voegen aan bedrijven.
Marc maakt deel uit van het Rent a Treasurer-team van treasuryXL en Treasurer Search. Hij biedt zijn hulp aan bedrijven die geen eigen treasurer of treasury team hebben.
In dit uitgebreide interview stellen we 5 vragen aan Marc om meer te weten te komen over zijn ervaring op het gebied van treasury en zijn passie hiervoor. Let’s go!
1. Welke vaardigheden en competenties beschouw jij als de belangrijkste binnen het vakgebied van een treasurer?
Een treasury professional opereert meestal als een ‘subject matter expert’ in een relatief geïsoleerde verantwoordelijkheid. Er zijn veelal weinigen in de organisatie die zelfs maar enige treasury ervaring, laat staan een redelijk niveau van expertise hebben. Alhoewel dit allicht ook voor de fiscale functie of voor de juridische afdeling geldt, zijn er toch diverse, belangrijke verschillen. Tijdsdruk (de onmiddellijke impact van een treasury-gerelateerde actie), volatiliteit van de financiële markten (ten opzichte van vaak meer stabiele, door wetgeving gedreven markten voor fiscale en juridische kwesties), maar ook het onderhandelen met commerciële (tegen)partijen, zoals banken, die minstens net zo veel, zo niet vaak meer kennis hebben op specifieke gebieden, of het feit dat een treasury professional toch vaak minder gebruik maakt van externe consultants (en hier dus ook minder budget voor heeft), om maar enkele verschillen aan te geven.
De functie (en ondersteuning) van een Controller of Financieel Directeur is allicht ook anders binnen een organisatie. Een treasury professional moet enerzijds dus als “één oog in het land der minderzienden” niet vooringenomen of afwachtend zijn, maar juist proactief en ondernemend. Anderzijds moet een treasurer ook weer niet te gedreven zijn of als enig expert in de organisatie en zonder een goede uitleg van de treasury bedoelingen ‘te ver voor de troepen uitlopen’ en daarmee mogelijkerwijs senior managementondersteuning of medewerking van andere teams verliezen. Deze “gas geven en weer remmen” afwegingen en communicatieve of soms meer ‘politieke’ vaardigheden zijn niet noodzakelijkerwijs de belangrijkste competenties zoals die door anderen in deze interview-serie ongetwijfeld aangegeven zullen worden, maar wel enkele die, in mijn carrière dan toch, vaak doorslaggevend waren voor het succes of falen van een project, of zelfs van de treasury verantwoordelijkheid in bredere zin.
2. Op welke manier zorg jij ervoor dat je een goede balans vindt tussen risicobeheersing en waardecreatie binnen jouw functie als treasurer?
Vooropgesteld dat risicobeheersing in principe ook een vorm van waarde creatie is (zo zal een aandeelhouder hier ongetwijfeld ook tegenaan kijken), zou ik een voorbeeld willen geven van drie fundamenteel verschillende valutarisico management-strategieën bij drie verschillende bedrijven. Een andere aanpak, gedreven door verschillen in de industriële sectoren en markten waarin de drie bedrijven actief zijn, de onderliggende producten en prijsvorming hiervan, de concurrentiële posities van deze bedrijven, en de financiële kracht en ‘bandbreedte’ van het risicomanagement bij de onderscheidende bedrijven. Drie op de NYSE genoteerde bedrijven met een jaarlijkse omzet variërend van ruim 2 tot zo’n 50 miljard dollar met activa, verkopen, en kosten wereldwijd in diverse valuta.
Het eerste betreft een bio-tech bedrijf dat in deze markt vooropliep met het ontwikkelen, verkopen, en de serviceverlening van technologisch zeer hoogwaardige instrumenten voor ‘big pharma’, academici, en andere toegepaste, wetenschappelijke klanten. Zeer hoge marges, grote prijsflexibiliteit want de vraag werd primair gedreven door de technologie, en nagenoeg alleen concurrentie van andere Amerikaanse bedrijven. Echter, ‘Wallstreet analisten’ waarschuwden beleggers toch specifiek voor ons bedrijf op het grotere risico op schommelingen in de resultaten omdat het merendeel van de omzet buiten de VS werd gegenereerd (ook vergeleken met de concurrentie). De valuta managementstrategie was hierdoor gefocust op Wallstreet; er werd een zeer gestructureerd ‘cash flow hedging’ programma uitgevoerd, waarbij iedere maand zo’n 75 tot 85% van het verwachte operationele resultaat per individuele valuta voor dezelfde maand één jaar later al werd ingedekt. Als deze verwachtingen uitkwamen, was dit deel van het operationele resultaat dus al in dollars vastgelegd op dezelfde (spot) koers die 12 maanden daarvoor gebruikt werd in de verslaglegging, waardoor de volatiliteit (als gevolg van FX) op de V&W rekening van het ene op het andere jaar aanzienlijk beperkt werd. Winst of verlies op de valutacontracten was daarmee ook van nagenoeg geen belang, net zomin als de commerciële impact, want de prijzen, verkopen, en marges konden valutavolatiliteit voor een langere tijd prima absorberen. Toen we deze analisten onze benchmarking studie van de volatiliteit op de resultaten tussen ons bedrijf en de concurrentie toonden, waaruit bleek dat dit bij ons bedrijf elk kwartaal beperkt bleef tot minder dan 2% van de omzet, hebben we, zoals gehoopt, daarna geen ‘waarschuwingen’ meer gelezen van deze analisten.
Hoe anders was dit bij de commodity trader: geen prijsflexibiliteit (alle prijzen in principe wereldwijd exact gelijk en bijna uitsluitend zeer transparant en in dollars vastgesteld), identieke producten voor/door iedere marktdeelnemer, zeer weinig ruimte in de operationele marges, enorme valutarisico’s in tientallen, vaak volatiele valuta, en concurrentie vanuit alle delen van de wereld, om maar wat verschillen op te noemen. Het valutarisicobeleid was er dus noodzakelijkerwijs op gericht praktisch iedere individuele commodity koop of verkoop (in lokale valuta) direct in te dekken, met vrijwel geen speling in tijd of nominale bedragen. Risicoposities konden, binnen de strakke richtlijnen hiervoor, aangegaan worden voor de commodities, niet voor de valuta’s waarin deze verhandeld werden. Cashflow hedging was slechts beperkt toegestaan, bijvoorbeeld om (een deel van) de verwachte jaarwinst in lokale valuta al in te dekken en te converteren in dollars, de rapportagemunt van het moederbedrijf.
Tot slot, een industrieel, technologiebedrijf met diverse, relatief onafhankelijke business units, die wereldwijd in hun respectievelijke markten opereerden. Met een private equity achtergrond had de Board of Directors van dit bedrijf besloten dat noch de business units, noch de treasury functie valutarisico’s met derivaten mochten indekken. De organisatie werd hierdoor gedwongen de valutarisico’s te beheersen door het zoeken naar ‘natural hedging’ mogelijkheden en naar commerciële oplossingen (prijsverhoog- of verlagingen of gewijzigde factuurvaluta), waar de treasury functie ook redelijk actief bij betrokken was. In externe rapportages werd er nauwelijks iets over valutaresultaten vermeld, terwijl analisten en beleggers hier (tot dusver…) ook bijzonder weinig belangstelling voor toonden.
De drie totaal verschillende strategieën creëerden waarde voor ieder specifiek bedrijf; echter, elk van deze strategieën zou potentieel enorm schadelijk geweest zijn indien toegepast bij één van de andere bedrijven. Als treasury expert is het dus, denk ik, belangrijk goede inzichten te krijgen van en afwegingen te maken over het bedrijf, de sector, de producten, etc. om te komen tot beleid dat de meeste waarde toevoegt, of in voorkomende gevallen de minste waarde vernietigt, voor dat specifieke bedrijf.
Zoals eerder aangegeven is de treasury verantwoordelijkheid vaak een relatief geïsoleerde; het is de taak van de “eenzame” treasury professional om actief op zoek te gaan binnen het bedrijf in waar hij/zij met zijn/haar specifieke expertise waarde kan toevoegen en hier dan prioriteit aan geven. Andersom werkt dit meestal een stuk minder is mijn ervaring; niet afwachten op wat er (wel of niet) komen gaat dus.
3. Wat beschouw jij als de grootste uitdaging voor de Treasury-sector op dit moment?
Ik denk niet dat je in zijn algemeenheid over een “grootste treasury uitdaging” kunt spreken; bedrijven hebben weliswaar vergelijkbare, maar niet dezelfde risico’s en kansen en dus uitdagingen, hetgeen in veel gevallen ook in meer of mindere mate tot andere oplossingen leidt, waar ik in een eerder antwoord al een voorbeeld van gegeven heb. Wat me wel opvalt, als je bijvoorbeeld naar de vragen en met name antwoorden in diverse polls zoals die recentelijk van de ACT in het VK kunt lezen, is dat treasury professionals blijkbaar vrijwel uitsluitend naar binnen gekeerd zijn. Als ‘major challenges’ worden bijvoorbeeld bij herhaling “het verbeteren van betalingsprocessen”, of “het beschermen van de organisatie door middel van intern beleid en procedures” als enkele van de voornaamste uitdagingen genoemd. Bij de “treasury priorities” staat, net zoals de afgelopen 30 jaar geloof ik, ‘cash management en cash forecasting’ op nummer 1, gevolgd door ‘liquiditeitsplanning en betalings- en gerelateerde treasury systemen’. Noch in de top 20 van uitdagingen, noch in de top 10 van treasury prioriteiten wordt in deze poll de concurrentiepositie of propositie vermeld. Ook de diverse (financiële) markten komen nauwelijks aan bod en de term ‘opportunities’ wordt geen enkele keer genoemd. Er wordt dus wellicht niet heel veel nagedacht over hoe je als treasury functie een concurrentieel voordeel kunt bewerkstelligen ten opzichte van de competitie. Zaken waar de directie, de sales & marketing teams, en zelfs de productie en logistieke afdelingen zich ongetwijfeld, en vaak zeer frequent, wel mee bezig houden.
Wat doet de concurrentie op het gebied van risicomanagement; dekken ze valuta, rente, vervoers, krediet, etc. risico’s wel of niet in, en zo ja, hoe? Hoe sterk is de balans of zijn de kritieke ratio’s van concurrerende bedrijven, dus waar liggen de kansen en risico’s ten opzichte van de concurrentie, bijvoorbeeld bij het voorbereiden van acquisities of bij (her)financieringen? Dit is allicht voor beursgenoteerde bedrijven die ieder kwartaal uitgebreid rapporteren relatief makkelijk te analyseren, maar ook voor middelgrote bedrijven is er heel wat informatie over de concurrentie beschikbaar. Met andere woorden, de treasury functie die meer naar buiten gericht is, dus meer en proactief naar benchmarking kijkt en naar kansen zoekt op het gebied van bijvoorbeeld financieringen, werkkapitaalbeheer, of van valutarisico’s en kansen, om daarmee een concurrentieel voordeel voor het eigen bedrijf te realiseren, zou wel eens een steeds meer onderscheidende factor voor een organisatie kunnen worden. De kwaliteit en prijs van een product, de ‘just in time’ levering, de klantvriendelijkheid van de service organisatie, of de fysieke locatie van een fabriek of distributiecentrum zijn nu al vaak bepalend voor de mate van succes van een bedrijf; het zou me niet verbazen als financiering, balanssterkte en flexibiliteit, of de gemiddelde, gewogen kosten van kapitaal en diverse andere onderdelen van het financiële risicobeleid steeds meer bepalend voor een succesvolle voortgang, én voor de zich van de concurrentie onderscheidende groei van een bedrijf gaan worden. En daarmee, vroeger of later, een belangrijke uitdaging voor de treasury functie.
4. Kun je een voorbeeld geven van een project of initiatief waar jij trots op bent als treasurer en toelichten waarom?
In aansluiting op mijn opmerkingen eerder een voorbeeld van hoe een treasury functie het, of op z’n minst een verschil kan maken: toen ik bij het commodity trading (& processing) bedrijf werkte, een op Bermuda gezeteld bedrijf met hoofdkantoor in de VS, herinner ik me dat we in december 2015 net uit een meeting met Fitch Ratings in Chicago op weg naar het vliegveld in de FT lazen dat de ECB als onderdeel van de QE strategie had besloten in Europa uitgegeven obligaties, ook die van ‘investment grade’ gewaardeerde, commerciële bedrijven, te willen gaan opkopen om de markten en economieën in Europa te ondersteunen. We zagen vrijwel direct de kans om een inaugurele uitgifte van een euro-obligatie voor te bereiden, en gaven dan ook in juni 2016, slechts een dag of twee nadat de ECB aangegeven had daadwerkelijk met opkopen te gaan beginnen, als eerste bedrijf een EUR 600 miljoen benchmark obligatie uit op de Europese obligatiemarkt waar de ECB zich inderdaad met substantiële bedragen op had ingeschreven. Mede (of vooral?) hierdoor was de uitgifte vele malen overschreven en kon de prijs zeer competitief worden vastgesteld; kansen zien, je goed voorbereiden, en gebruik maken van die kansen dus om het (of een…) verschil te maken. Diverse Europese media hebben later overigens nog wel vraagtekens gezet over hoe het toch kon dat een Amerikaans of zelfs in Bermuda gevestigd bedrijf als eerste gebruik kon maken van deze door de ECB gefaciliteerde mogelijkheid….
5. Op welke manier kan een treasurer waarde toevoegen aan een middelgroot bedrijf dat geen treasurer in dienst heeft?
Ik ben pas kortgeleden als interim-treasurer en consultant begonnen en heb nog weinig praktische ervaring met het ondersteunen van middelgrote bedrijven op treasury gebied, maar ik heb al wel een idee over de toegevoegde waarde van een interim expert. Zoals hiervoor al toegelicht mag een bedrijf van een (interim) treasury professional verwachten dat deze met een ietwat andere blik en met een andere achtergrond naar zo’n opdrachtgever kijkt, dus anders naar de (financiële) risico’s en kansen en naar de diverse alternatieven alsmede alle voor- en nadelen om deze te beheersen en/of te optimaliseren, anders naar de balans en de V&W rekening om daarmee de juiste afwegingen te kunnen maken over hoe deze via diverse strategieën te versterken of te verbeteren, anders naar bepaalde processen en procedures om zodoende efficiency en/of beveiligingsslagen te maken, enzovoort.
Een goed voorbeeld hiervan is misschien ook: het ‘capital allocation framework’ van een bedrijf: hoe worden keuzes gemaakt en beslissingen genomen als het gaat om het gebruik van de vrije kasstromen: voor investeringen in nieuwe productiemiddelen (‘capex’), voor de uitvoering van de dividend of aandelen terugkoop strategie, of van het acquisitiebeleid? Of gewoon deze vrije kasstromen gebruiken om de financieringspositie af te bouwen? Allemaal beslissingen met een belangrijke financiële impact. Worden deze keuzes gemaakt op basis van het naast elkaar leggen en objectief analyseren van de impact van al deze keuzes, of op basis van degene binnen de organisatie die het hardst schreeuwt of het eerst of duidelijkst zijn/haar business case uitlegt, of op basis van een analyse van slechts één van deze opties per beslissingsmoment? Als beheerder van het ‘capital allocation framework’ kan een treasurer bij dit soort keuzes, die immers allemaal invloed hebben op de financiering van het bedrijf, de balans, wellicht de rating, en diverse belangrijke ratio’s en risico’s, en daarmee de winst(verwachting) en winst per aandeel, een doorslaggevende rol spelen.
Natuurlijk zijn kosten- of margeonderhandelingen en het opstellen van (meer) betrouwbare kasstroom prognoses van net zoveel, of op de dagelijkse werkvloer vaak direct van meer waarde, maar de (interim) treasurer kan zich, denk ik, nog meer bij een opdrachtgever onderscheiden door gedurende een beperkte periode of binnen een specifiek project zowel fundamentele, als kwalitatief en kwantitatief belangrijke waarde toe te voegen die anderen in de organisatie, al dan niet in onvermoede onwetendheid, ‘laten liggen’. En dat is een propositie met een zeer aantrekkelijke kosten/opbrengst ratio, lijkt me!
Rent a Treasurer | Voor jouw organisatie?
Miljardenbedrijven hebben professionele treasurers in dienst om hun kosten, risico’s en kansen te managen. Deze treasurers zijn hun salaris dubbel en dwars waard. Heeft jouw organisatie geen treasurer maar vraag je je af of je hier kansen laat liggen? Binnen 30 minuten weet je het.
KLIK HIER voor meer informatie en vraag jouw gratis 30 minuten gesprek aan.
